A+ A A-

Deprecated: Methods with the same name as their class will not be constructors in a future version of PHP; plgContentJw_sig has a deprecated constructor in /home/stepienpho/domains/zdjecia.wroclaw.pl/public_html/plugins/content/jw_sig/jw_sig.php on line 18

  • Parent Category: Zdjęcia

Miłość jak to miłość - przychodzi i odchodzi. Jak jest to jest dobrze a jak jej nie ma to też nie jest źle. Wiemy jaka jest miłość po francusku, po holendersku a jaka jest po łotewsku? Aby się tego dowiedzieć należy przyjść na spektakl "Miłość po Łotewsku w reżyserii Alvis'a Hermanis'a.

 

Alvis Hermanis i Teatr Nowy z Rygi

Pusta scena i krzesła. Po kolei wchodzą aktorzy z plikami kartek w rękach i siadają na pustych miejscach. Czytaja z kartek autentyczne ogłoszenia towarzyskie. Listy są pełne samotności i desperacji. "Niech mnie ktoś przytuli! - Ktokolwiek...".
Pełne rad i nadmiernych informacji osobistych. Wiektóe wręcz odstraszają szczegółowością i pedanterią autorów. To zdumiewające jak ludzie nie radzą sobie z samotnością. Samotność jest błogosławieństwem. Oczywiście tylko dla ludzi, którzy go pragną. A swoją drogą jest dla mnie całkowicie niezrozumiałe jak kobiety pragną przytulania i jak trudno im się do tego przyznać. I jak jest ich wiele.

Całe przedstawienie podzielone jest na oddzielne epizody. Jest scena w pracowni artysty, w której poniewiera się wiele kobiecych aktów z olbrzymimi... jabłkami.  Jest artysta i modelka. Oboje już w słusznym wieku. Oboje są samotni i jest to doskonała okzja do zabicia czasu. Powspominania i ... zaśnięcia.

Tematek kolejnej sceny są kapcie. Ralfs zaprasza poznaną przez internet Astrę. Na dzieńdobry proponuje jej tuzin kapci do wyboru. Wszystkie mają swoją historię tak jak każdy rzecz w domu kawalera, ponieważ w tym domu nic sie nie wyrzuca (cholerna postkomunistyczna mentalność). Jest nawet zepsute krzesło, na którym umarła babka Ralfsa. Rozmawiają na rózne tematy. Kobieta ma męża pijaka i dosrosłego syna. Pracuje w urzędzie i prowadzi monotonne życie. Chciałaby pójść do teatru ale nie ma z kim.

Plaża jest parodią spotkania nad morzem. To interesujący przypadek gdy tandetne zapięcie stanika kąpielowego sprawia, że ludzkie losy splatają się na długie lata. Patrząc na takie zachowania ciesze się, że czasy komunizmu odeszły i już nie wrócą. 

Są jeszcze sceny: Bufet, Przystanek autobusowy, kolejna Plaża, Szpital, Szkoła, Półki z książkami, Na dachu, Wieczór taneczny, Gabinet dyrektorki, Festiwal pieśni.