W końcu zabrzmiały dziwne dźwięki pierwotnego ksylofonu. Muzyka wibrowała i wprawiała w drżenie sale i serca widzów. Na scenę wpadła rozmazana smuga. Demon trzęsący się i wyginający na wszelkie strony. Trudno było za nim nadążyć wzrokiem. Subtelne, księżycowe światło nie pozwalało się przyjrzeć postaci, która skakała, tupała, wirowała, robiła salta i obroty w powietrzu, śmiejąc się z praw grawitacji. Po chwili wpadła następna i następna. Wszystkie maski jak w transie odprawiały swój odwieczny rytuał przywołując grozę z mrocznych koszmarów. Biało czarne stroje kojarzyły się z odwieczną walką dobra i zła, jasnej i ciemnej strony mocy, Jing i Jang, życia i śmierci. Dwie przeciwstawne siły ścierające się od zarania dziejów. Starsze od samej Ziemi, a być może i od całego wszechświata. Maski księżyca zapewniają równowagę między tymi starszymi od czasu wrogami. Gdyby jeden taniec się nie odbył równowaga zostałaby zachwiana i : świat przestałby istnieć, pogrążając się w wiecznym świetle lub ciemności. I wcale nie jest takie pewne, że światło jest lepsze od ciemności :).  :
Było mroczno, strasznie i przerażająco. Na przemian błyskało bielą i czernią. I o to chodziło. Klimatu dodawał akompaniament obłędnych : instrumentów o zdumiewającej konstrukcji.

Z obawą ale i z fascynacją śledziłem rytuał, kolejne postacie wchodzące na scenę, kroczące sobie znanymi ścieżkami i wybijające własny rytm wywodzący się z tysiącletniej wiedzy przekazywanej z ust do ust. Przez cały czas zastanawiałem się czy taniec będzie wystarczająco skuteczny aby świat przetrwał kolejną noc...

Zdjęcia można przełączać kursorami strzałek na klawiaturze.

MASKI KSIĘŻYCA  :
Afirmacja nocy
Żywiołowy rytuał plemienia Bwa z Burkina Faso


Członkowie plemienia Bwa wierzą, że bóg Dobweni stworzył świat poprzez ustanowienie nieskończonej ilości par przeciwieństw: by równowaga wszystkiego pozostała zachowana, Bwa powinni dbać o harmonię między tymi opozycjami. Taniec masek sumbo poa wygląda jak hołd oddawany światłu księżyca – przeciwieństwu dnia.
Maski Księżyca, sumbo poa, zwane również „maskami tkanin” należą do rodziny Bihoun – griotów z plemienia Bwa zamieszkujących wioskę Bereba w prowincji Tuy na południu Burkina Faso.

To rdzenne plemię liczy około 300 tysięcy członków i zamieszkuje tereny Burkina Faso i Mali. Taniec Masek Księżyca jest jednak właściwy wyłącznie griotom z Bereba, którzy – jak wszyscy grioci pośród Bwa – odpowiedzialni są za muzyczną oprawę wszelkich ważnych wydarzeń plemiennych. Grioci stoją także na straży ciągłości tradycji ustnego przekazu: do ich zadań należy kultywowanie i pielęgnowanie rytuałów, zwyczajów i dziedzictwa przodków. Społeczność Bwa jest znana właśnie ze swojej tradycji użycia masek plemiennych w celach rytualnych. Wykonane w całości z materiału, wykończone ozdobnie muszlami cauri białe maski sumbo poa zakłada się wyłącznie w nocy. Przy świetle księżyca bowiem tancerze z rodziny Bihoun swym energetycznym i pełnym radości tańcem czczą bóstwo Do, a za jego pośrednictwem oddają hołd siłom natury. Dominującym pośród tej grupy etnicznej systemem wierzeń jest animizm (85% populacji) – podczas wielu różnorodnych ceremonii religijnych maski reprezentują więc duchy zwierząt, roślin i żywiołów. Naczelnym bogiem Bwa jest Dobweni, który po stworzeniu świata i wszystkich jego elementów opuścił ziemię, zesławszy na nią trzech swoich synów – bóstwa Do, Soxo i Kwere. Członkowie plemienia Bwa widzą w Do pośrednika między światem ludzi a siłami natury – jego znaczenie, jako tego, którego wstawiennictwo może przynieść łaskawość przyrody, jest zatem niekwestionowane.

• Prev
• Next