Sekouba Traoré przybliży nam bogactwo kultury malijskich łowców. Muzyk, należący do społeczności Mandingo, urodził się w rodzinie poważanego marabuta, muzułmańskiego duchownego. Ojciec nie wyobrażał sobie, że syn podąży inną drogą i od dzieciństwa przygotowywał go do pełnienia religijnych funkcji. Jednak już jako nastolatek, podczas pobytu na Wybrzeżu Kości Słoniowej, Sekouba usłyszał dźwięki donso ngoni. Wtedy też postanowił, że musi poznać tajniki gry na tym instrumencie. Pieśni i muzyka Traoré przywołują i upamiętniają męstwo dzielnych łowców. Opiewając ich zasługi, artysta podtrzymuje tym samym szacunek i uznanie dla całej grupy. Do dziś koncerty gry na donso ngoni i towarzyszącej jej karagnan wzbudzają ogromne zainteresowanie i podziw Malijczyków. Nim rozlegną się pierwsze dźwięki lutni, publiczność bacznie przygląda się odzianym w skóry, tradycyjną biżuterię i... czerwono-białe, pasiaste getry muzykom. Każdy muzyczny występ elektryzuje publiczność, dla której „myśliwski koncert” to prawdziwe święto.

Głębokie dźwięki donso ngoni nieczęsto można usłyszeć poza malijskimi zagajnikami. Tym bardziej niepowtarzalnie zapowiada się występ mistrza myśliwskiej lutni, który wraz z całą grupą towarzyszących mu muzyków wystąpi na scenie w Imparcie.

Źródło: bravefestival.pl

Byłem bardzo zaskoczony, gdy na scenę wyszło czterech murzynów w strojach rodem z hawajskiej "hakuny mataty" i tupiąc bosymi stopami zaczęli zawodzić w sposób, w żadnym razie niekojarzący się z hawajską wyspą. Tym bardziej, że ta podejrzana grupa używała instrumentów, które wyglądały jak genetyczna krzyżówka dyni i bambusa. Trawiące mnie wątpliwości dotyczące autentyczności oficjalnej historii grupy podawanej przez organizatora, rozwiała dopiero informacja o zagubieniu przez linie lotnicze części bagażu Traore. Pewnie ich oryginalne stroje i resztę instrumentów można kupić już na ebay'u. W okazyjnej cenie :).

Występ, niewątpliwie był oryginalny i wzbudził niezły aplauz publiczności. Czyli, że się podobało i o to chodzi :).

• Prev
• Next